Sandıklı Pazarındaki Çingene Kadın Şiir Tahlili – Özdemir İnce

Tanıtım & Şair Bilgisi

Özdemir İnce Kimdir?

1936 yılında Mersin’in yayla köylerinden birinde doğan Özdemir İnce, Türk edebiyatının özgün seslerinden biri olarak kabul edilir. Eğitim hayatına Mersin’de başlayan şair, lise yıllarından itibaren edebiyata ilgi duymuş, sonrasında Gazi Eğitim Enstitüsü Fransızca Bölümünü bitirerek öğretmenliğe adım atmıştır. Bir dönem Fransa’da bulunduğu sırada çağdaş Fransız edebiyatı ve fonetik alanlarında eğitim alarak Batı edebiyatı ve felsefesiyle yakından temas kurmuştur. Bu süreç, onun şiir anlayışında önemli bir kırılma noktası olmuştur.

Öğretmenlik ve çevirmenlik gibi görevlerde bulunduktan sonra uzun yıllar boyunca kültür-sanat çevrelerinde, özellikle edebiyat dergilerinde aktif rol almış; yazdığı yazılarla, çevirilerle ve şiirlerle döneminin entelektüel çevresine katkıda bulunmuştur. Özdemir İnce’nin şiir dünyasında felsefe, birey, tarih, bellek ve duygu yoğunluğu başat öğeler olarak öne çıkar. Anlatımı çoğu zaman yalın ama çok katmanlıdır; bir imgeye yüklediği anlam, yalnızca bir anı değil, çoğu zaman bir çağrışımlar zincirine dönüşür.

Kırk yılı aşan edebiyat serüveni boyunca birçok ödüle layık görülmüş, hem edebi duruşu hem de eleştirel kimliğiyle saygı kazanmıştır. Şiirleri, denemeleri ve çevirileriyle Türk edebiyatında kendine özgü bir alan açmış, düşünceyle duyarlılığı harmanlayan nadir şairlerden biri olmuştur.

“Sandıklı Pazarında” Şiirinin Yayın Dönemi

“Sandıklı Pazarında”, Özdemir İnce’nin geç dönem şiirlerinden biridir. Şiirin ilk yayımlanma tarihi kesin olarak bilinmemekle birlikte, şairin bireysel hafıza, duyuş ve içsel gerilimlere yöneldiği 1980 sonrası döneme ait olduğu düşünülmektedir. Bu dönemde İnce’nin şiirlerinde, geçmişle kurulan bağlar, anıların anlık çağrışımları ve sıradan bir bakıştan doğan varoluşsal sorgulamalar sıkça işlenmiştir. “Sandıklı Pazarında” da bu anlayışın tipik bir örneği olarak değerlendirilebilir.

Kısa ama etkili bir yapı üzerine kurulu olan şiir, bir zaman ve mekân kesitinden yola çıkarak bireysel belleğin nasıl dönüştüğünü gözler önüne serer. Özdemir İnce’nin çokça tercih ettiği “anımsama” ve “bakış” gibi duyusal odaklar, bu şiirde yalın bir anlatım içinde, son derece yoğun bir çağrışım gücüyle sunulmaktadır.

Şair ile Şiir Arasındaki Bağ

Şiirdeki kadın figürü, yalnızca karşılaşılan bir insan değil; geçmişin beklenmedik bir anda geri dönüşüdür. Sandıklı gibi yerel bir mekânın seçilmesi, bu şiiri hem kişisel hem de toplumsal belleğe yerleştirir. Özdemir İnce, geçmişte yaşanmış ama tamamlanmamış bir anın izini, şiir aracılığıyla bugünün duygusal ve düşünsel düzlemine taşır. Bu açıdan bakıldığında, şiir bir tür zaman yolculuğudur.

Aynı zamanda “Sandıklı Pazarında” şiiri, şairin yaşamı boyunca süregelen “bakış” temasıyla da birebir örtüşür. Karşılaşmanın, bir anlık göz temasının ve o bakışın içsel yankısının yıllar sonra bile zihinde nasıl tazeliğini koruduğunu işler. Bu da Özdemir İnce’nin duyusal hafızayı nasıl estetik bir araca dönüştürdüğünün göstergesidir.

Sandıklı Pazarındaki Çingene Kadın Şiirinden – Özdemir İnce

Sandıklı Pazarındaki Çingene Kadın

Şimdiye kadar hiçbir kadın  
öyle bakmadı  
meydan okumadı sana...

Özdemir İnce

Zihniyet / Dönemsel Arka Plan

1980 Sonrası Türkiye ve Bireysel Duyarlıkların Yükselişi

“Sandıklı Pazarında” şiiri, içerdiği duygu yoğunluğu ve bireysel çağrışımlarıyla, 1980 sonrası Türk şiirinin karakteristik özelliklerini taşır. Bu dönem, Türkiye’de hem siyasi hem de kültürel açıdan büyük dönüşümlerin yaşandığı bir zaman dilimidir. 1980 askeri darbesiyle birlikte toplumda otoriter bir yapı kurulmuş, sanatçılar üzerindeki baskılar artmış, bireysel özgürlükler ciddi biçimde kısıtlanmıştır. Bu atmosfer, edebiyat dünyasında da önemli bir kırılma yaratmıştır.

Toplumsal mücadele ve politik şiir anlayışının yerini, içe kapanan, bireyin iç dünyasını keşfetmeye yönelen bir şiir anlayışı almaya başlamıştır. Bireyin ruhsal çözümlemeleri, geçmişe dönük hesaplaşmaları, yalnızlık, hafıza ve anımsama gibi temalar edebiyatın merkezine yerleşmiştir. Özdemir İnce de bu iklimde, şiirsel duyarlılığını dış dünyanın gürültüsünden uzaklaştırarak içsel dünyaya yöneltmiş; bireyin kendi geçmişiyle kurduğu derin ilişkileri işleyen bir şiir dili geliştirmiştir.

Modern Şiirde Zaman ve Hafıza Teması

Özdemir İnce’nin “Sandıklı Pazarında” şiiri, yalnızca bireysel bir anının izini sürmez; aynı zamanda zamanın insan belleği üzerindeki etkisine dair felsefi bir sorgulama da barındırır. 1980’li ve 1990’lı yıllarda Türk şiirinde yaygınlaşan bu eğilim, şairlerin yaşamı, zamanı ve geçmişi küçük anlar üzerinden sorguladığı bir yapıya dönüşmüştür. Anımsama, burada yalnızca kişisel bir deneyim değil; aynı zamanda bireyin kendi varlığını yeniden inşa etme biçimidir.

Sandıklı gibi sıradan bir Anadolu kasabasında geçen bir pazar günü, yıllar sonra şairin zihninde tüm canlılığıyla belirir. İşte bu anımsama, dönemin şiirinde sıkça görülen “gündelik olanın büyüsü” anlayışını yansıtır. 1980 sonrası şiir anlayışı, sıradan bir bakışı ya da bir sokak ayrıntısını büyük anlamlarla yüklü bir sembole dönüştürmeyi başarmıştır.

Şairin Zihniyeti ile Dönemin Uyumu

Özdemir İnce, özellikle 1980 sonrası şiirlerinde öznel zaman, duygusal bellek ve duyular üzerinden anlam üretme gibi kavramlara yönelmiştir. Bu eğilim, dönemin entelektüel atmosferiyle de örtüşmektedir. Şiir artık doğrudan söylemin ya da ideolojik bildirinin aracı olmaktan çıkar; yerini sezgisel anlatıma, duyuların çağrışımlarına ve sözcüklerin içsel yankılarına bırakır.

Bu bağlamda “Sandıklı Pazarında”, toplumsal gerçekliğin açıkça dışavurulmadığı; ancak bireyin o gerçeklik içinde yaşadığı duyusal ve zihinsel dönüşümün öne çıktığı bir şiirdir. Özdemir İnce’nin kullandığı bu şiirsel strateji, hem dönemin şiir zihniyetini hem de bireyin toplum karşısındaki yalnız ve kırılgan varlığını başarıyla yansıtır.

Biçim & Yapı (Şekil Özellikleri)

Bu bölüm, şiirin nazım biçimi, ölçüsü, kafiye düzeni ve nazım birimi gibi teknik özelliklerine dair kapsamlı çözümleme yapılacak şekilde daha sonra yazılacaktır.

Dil & Üslup Teknikleri

Sözcüklerin Ekonomiyle Kullanımı ve Yüksek Duygu Yoğunluğu

“Sandıklı Pazarında”, dilsel açıdan oldukça yalın ama anlam bakımından yoğun bir şiirdir. Şiirde kullanılan her sözcük, bilinçli bir ekonominin sonucudur. Şair, uzun açıklamalardan, süslü anlatımlardan ya da betimleyici yoğunluktan kaçınarak, birkaç kısa dizeyle bir ömrün hafıza kırıntılarını sunar. Bu tutum, şiirdeki anlam yoğunluğunu artırır ve okuyucunun sezgisel katılımını teşvik eder. Özdemir İnce, burada sözcükleri yalnızca anlam taşıyıcı öğeler olarak değil, aynı zamanda birer “duyu kanalı” gibi kullanır.

İmgeler ve Metaforlar

Şiirin imgesel dünyasında en dikkat çekici öge, hiç kuşkusuz “badem gözlü çingene kadın”dır. Bu kadın figürü, yalnızca fiziksel bir görüntü sunmakla kalmaz; aynı zamanda egzotik olanı, uzak geçmişi ve ulaşılmazlığı temsil eder. Çingene kelimesi, toplumun dışına itilmiş, öteki olarak kodlanmış bir kimliği çağrıştırırken; badem göz ifadesiyle birlikte bu ötekilik, şiirsel bir çekiciliğe dönüşür. Kadın burada hem bir arzu nesnesi hem de belleğin içinde silikleşmiş ama silinmemiş bir karşılaşmanın simgesidir.

Öte yandan, “gözlerin bir anda sevişip ayrılması” gibi bir ifade, metaforik anlatımın güçlü bir örneğidir. Bakış üzerinden kurulan bu yakınlaşma, bedensel bir temas yaşanmadan duygusal bir yoğunluk yaratır. Şiir, göz temasını erotik bir deneyim kadar zihinsel bir sarsıntı gibi işler. Buradaki metaforlar doğrudan değil, çağrışımsal olarak işlerlik kazanır.

Söyleyiş Tarzı ve Ritmik Doku

Şiir, ritim açısından klasik bir ölçü düzeniyle değil, serbest nazım yapısıyla yazılmıştır. Ancak bu özgürlük, gelişi güzel bir dizilişten çok uzaktır. Şiir, kısa dizeler ve bölünmüş sözcük gruplarıyla düşüncenin inişli çıkışlı ritmini yansıtır. Özellikle zaman zarfı kullanımı (“birden”, “şimdiye kadar”, “tam yirmi beş yıl önce”) şiire hem anlatı ritmi hem de zamanlar arası geçiş özelliği kazandırır.

Örneğin:

“birden anımsadın bunca yıl sonra
o gördüğün badem gözlü
çingene kadını”

Bu ilk kıta, hem içsel bir uyanışı hem de şiirin akışını belirleyen anlık bir farkındalık halini taşır. Şair, okuyucuyu ani bir geri dönüşe sürüklerken, kısa ve vurucu cümlelerle belleğin kırılgan yapısını da ortaya koyar.

İçsel Monolog ve Anlatım Tekniği

Şiirin tamamı, bir iç konuşma biçimindedir. Şair, sanki kendi kendine seslenir gibi yazmıştır. Okuyucu, bu iç sesin tanığı haline gelir. Bu özellik, şiiri lirik bir monoloğa dönüştürür. Özellikle ikinci kıtada yer alan “Şimdiye kadar hiçbir kadın / öyle bakmadı / meydan okumadı sana;” bölümü, bu iç konuşmanın itiraf ve yüzleşme boyutunu ortaya koyar.

Ayrıca şiirin sonunda yer alan “çaktırmadan arasta esnafında” dizesi, hem mizahi hem de gerçekçi bir tınıya sahiptir. Burada kullanılan “çaktırmadan” sözcüğü, şiirin ciddi ve yoğun atmosferine hafif bir ironi katar. Bu da şiirin tonunu dengeler; okuyucunun zihinsel yükünü hafifleten bir söyleyiş stratejisi sunar.

Tema & İçerik Analizi

Ana Tema: Anımsama ve Bakış Üzerinden Kurulan Duygusal Yoğunluk

“Sandıklı Pazarında” şiiri, ilk bakışta oldukça sade ve kısa görünebilir. Ancak bu sadelik, içerdiği duygu yoğunluğunu ve çağrışım gücünü daha da derinleştirir. Şiirin temelinde yatan ana tema, anımsamadır. Bu, yalnızca bir hatırlama eylemi değil, bellekte yer eden bir bakışın yeniden canlanmasıdır. Şiirde şair, geçmişte yaşadığı çok kısa, neredeyse elle tutulamaz bir anı, yirmi beş yıl sonra zihninde canlandırır. Bu yönüyle şiir, geçmişin bugüne sızma hâlini işler.

Ana temayı tamamlayan diğer güçlü izlek ise bakıştır. Bir kadının bakışı, şiirde yalnızca görsel bir öğe değil, aynı zamanda meydan okuyan, iz bırakan, etkileyici ve yönlendirici bir araçtır. “Meydan okumak” ifadesiyle betimlenen bu bakış, kadının pasif değil, aksine etkin bir özne olarak şiirde konumlandığını gösterir. Dolayısıyla şiir, yalnızca erkeğin kadını arzuladığı bir çerçeve sunmaz; aynı zamanda karşılıklı bir gerilim yaratır.

Alt Temalar: Zaman, Hafıza ve Kaybolmuş Olasılıklar

Şiirin alt katmanlarında “zamanın geçişi”, “belleğin kırılganlığı” ve “yaşanamamış olasılıkların hüznü” yer alır. Özellikle “bir anda sevişip ayrıldınız” dizesi, bakışın doğurduğu anlık ama yoğun bir etkileşimi, zamansız ve yaşanmamış bir aşkın metaforu gibi yansıtır. Bu aşk gerçekleşmemiştir; hatta belki hiç başlamamıştır bile. Ancak bu yaşanmamışlık, şiire dramatik bir derinlik kazandırır. Okuyucu, bir çift gözle yaşanan bu anlık teması, adeta kendi yaşamından bir kesit gibi hisseder.

Zaman kavramı şiirin tamamında başroldedir. “Birden anımsadın bunca yıl sonra” dizesiyle başlayan şiir, bir tür zihinsel zaman yolculuğudur. Şair, bilinçaltında bastırılmış ya da unutulmuş bir görüntünün nasıl birdenbire gün yüzüne çıktığını gösterir. Bu haliyle şiir, hem kişisel hafızanın izini sürer hem de evrensel bir duygunun—kaybolmuş zamanın—şiirsel anlatımına dönüşür.

Tema-Çatışma İlişkisi

Şiirde belirgin bir dışsal çatışma değil, daha çok içsel bir çatışma söz konusudur. Şairin geçmiş ile bugün arasında yaşadığı duygusal gerilim, şiirin temel çatışma unsurunu oluşturur. Bu gerilim, yaşanmamış bir aşkın ya da söylenmemiş bir sözün, aradan geçen yıllara rağmen hâlâ zihinsel bir sızıya dönüşmesinden kaynaklanır.

Kadının meydan okuyan bakışı ile şairin pasif kalan duruşu arasında da bir karşıtlık yer alır. Bu, şiirin içinde hem cinsiyetler arası hem de birey ile kader arasındaki gizli çatışmayı ortaya çıkarır. Şair, o anda gerçekleşmeyen şeyin pişmanlığını yaşamasa da, hâlâ onu hatırlaması, içsel bir hesaplaşmaya işaret eder.

Anlam Örüntüsü ve Sözcük Seçimi

Şiirdeki sözcüklerin tamamı, tematik yapıyı destekleyecek şekilde seçilmiştir. “Anımsamak”, “bunca yıl sonra”, “bir anda”, “şimdiye kadar hiçbir kadın” gibi ifadeler, şiirin zaman ve bellek merkezli yapısını öne çıkarır. “Arasta esnafı” gibi yerel bir ifade ise hem mekânsal bir gerçeklik sağlar hem de bakışın toplum gözünden gizlenmesini anlatan gizil toplumsal yapıya gönderme yapar.

Bu kelimeler aracılığıyla Özdemir İnce, yalnızca bireysel bir duygu değil; aynı zamanda ortak bir hafıza biçimini, yani geçmişin bugünü etkileme biçimini işler. Şiir, bu anlamda hem bireysel hem de kolektif düzlemde çalışır.

Gerçeklik, Gelenek & Şair‑Şiir İlişkisi

Modern Türk Şiir Geleneği İçinde Özdemir İnce

Özdemir İnce’nin “Sandıklı Pazarında” şiiri, modern Türk şiirinin bireysel ve düşünsel çizgisine sıkı sıkıya bağlıdır. Şairin genel poetikası, 1950 sonrası İkinci Yeni’nin biçimsel atılımlarından etkilenmiş; ancak doğrudan bu akımın parçası olmamış, daha çok 1960’lı ve 1980’li yıllar arasında gelişen birey-merkezli şiir anlayışıyla özdeşleşmiştir. İnce’nin şiiri, toplumsal gerçekçilikle bireysel duyarlılığı sentezleyen ve yer yer felsefî arayışlarla derinleşen bir yapıya sahiptir.

“Sandıklı Pazarında” ise bu genel çerçevenin içinde, gündelik bir anın şiirselleştirilmesi ve bireysel hafızayla evrensel temaların iç içe geçmesi açısından özel bir yere sahiptir. Şiirin herhangi bir geleneksel biçimsel kuralı gözetmemesi, onun serbest nazım anlayışıyla yazıldığını gösterir. Bu özgürlük, yalnızca biçimsel değil; içeriksel düzlemde de hissedilir. Şair, bir anıyı hem gerçekçi bir izlekle hem de şiirsel soyutlamayla işler.

Gerçeklik ile Estetik Dönüştürme Arasındaki Denge

Şiirde anlatılan karşılaşma, gerçek hayatta yaşanmış olabileceği gibi, tamamıyla hayal ürünü de olabilir. Ancak Özdemir İnce’nin şiir anlayışı, gerçek ile şiirin kurmaca doğası arasındaki çizgiyi özellikle belirsizleştirir. Bu durum, şairin hem bireysel belleğini hem de evrensel duygulara hitap eden soyutlamaları aynı potada erittiğini gösterir. Sandıklı gibi somut bir mekânda geçen, göz teması gibi sade bir olay, şairin zihninde büyüyerek şiire dönüşür.

Bu yönüyle “Sandıklı Pazarında”, gerçeklikten hareketle duygusal ve estetik bir evren kurmanın örneğidir. Şair, yaşanmışlığı inkâr etmeden, onu dönüştürerek, yeniden yapılandırarak şiirsel dile taşır. Bu, aynı zamanda şairin sanat anlayışını yansıtan bir tavırdır: şiir, yaşantının doğrudan anlatımı değil; o yaşantının dilde yeniden inşa edilmesidir.

Gelenekten Beslenen Modern Duyarlılık

Özdemir İnce, geleneksel Türk şiiriyle doğrudan teması olmayan bir şair gibi görünse de, özellikle divan şiirindeki bakış, güzellik, karşılaşma gibi temaları çağdaş bir biçimde yorumlar. Şiirdeki “badem gözlü kadın” betimlemesi, bir mazmun gibi işler. Divan şiirinde sevgilinin güzelliğini tasvir ederken sıklıkla kullanılan bu imge, modern bir bağlamda yeniden işlev kazanır. Ancak burada klasik şiirdeki yüceltilmiş sevgili yerine, meydan okuyan, etkileyici ve özgür bir kadın figürü vardır.

Ayrıca göz teması, hem divan şiirinde hem halk şiirinde güçlü bir anlam taşıyan bir öğedir. Özdemir İnce ise bu öğeyi klasik gelenekten alıp gündelik bir sahneye yerleştirerek dönüştürür. Böylece şiir, hem geçmiş şiir mirasıyla bir bağ kurar hem de modern okur için yeni bir duygu ve düşünce dünyası inşa eder.

Şairin Kişiliği ve Şiirle Kurduğu Bağ

Özdemir İnce’nin şiiri, yalnızca bir estetik ürün değil; aynı zamanda onun kişisel zihniyet dünyasının bir parçasıdır. Şairin yaşamı boyunca yazdığı denemeler, köşe yazıları ve şiirlerde geçmişe dönük sorgulamalar, zaman üzerine düşünceler ve duyuların yankısını sıkça görmek mümkündür. “Sandıklı Pazarında” da bu zihinsel evrenin bir parçasıdır: geçmiş bir olay, duyusal bir çağrışımla geri gelir; bir kadının bakışı, yıllar sonra bir şiirin merkezine yerleşir.

Bu açıdan şiir, yalnızca kurmaca bir kurgunun değil, şairin içsel dünyasının bir tezahürüdür. Yaşanmışlıkla yaşanabilirlik arasındaki o belirsiz alanda dolaşan bu şiir, Özdemir İnce’nin şiir anlayışını hem içerik hem biçim olarak temsil eden bir yapı taşına dönüşür.

Yorum & Değerlendirme

Şiirin Güçlü Yönleri

“Sandıklı Pazarında”, kısa yapısına rağmen çarpıcı bir etki yaratan, duygusal ve şiirsel yoğunluğu yüksek bir metindir. En büyük gücü, anımsama ve bakış gibi sıradan görünen iki olguyu, evrensel duygulara açılan bir şiirsel yapıya dönüştürmesinde yatar. Özdemir İnce, geçmiş bir anın çok kısa süren, neredeyse gözle görülmez bir parçasını, şiirsel hafızanın merkezine yerleştirerek belleğin işleyişine dair hem sezgisel hem de düşünsel bir açılım sunar.

Şiirin bir diğer güçlü yanı, dil ekonomisidir. Şair, sözcükleri aşırı süslemelere başvurmadan ama büyük bir incelikle seçmiş; bu sayede az sözcükle çok duygu ve anlam yaratmayı başarmıştır. Özellikle “bir anda sevişip ayrıldınız” gibi imgeler, okuyucunun zihninde çarpıcı bir görsel ve duygusal etki bırakır. Bu tür dizeler, şairin lirizmi nasıl içselleştirdiğini ve dil ile anlam arasında nasıl bir denge kurduğunu gösterir.

Ayrıca şiirin final dizesi olan “çaktırmadan arasta esnafında”, şiire beklenmedik bir mizah ve ironi katarken aynı zamanda bireyin iç dünyası ile toplumsal bakış arasındaki çelişkiye ince bir dokunuş yapar. Bu bağlamda, şiirin yalın ama çok katmanlı bir anlam evrenine sahip olduğu rahatlıkla söylenebilir.

Zayıf Görülebilecek Yönler

Şiirin kısa olması, bazı okurlarda yüzeysel bir etki yaratabilir. Özellikle yoğun anlatıma alışık olmayan okuyucular için, şiirdeki çağrışım zincirlerini çözümlemek zorlayıcı olabilir. Bu durum, Özdemir İnce’nin bilinçli bir tercihidir; ancak daha açıklayıcı ya da betimleyici şiir yapısına alışmış okurlar için “eksik” ya da “yarım” bir anlatım hissi doğurabilir.

Bununla birlikte, şiirin Biçim & Yapı (Şekil Özellikleri) yönüyle değerlendirilebilmesi için teknik çözümlemesi henüz tamamlanmamıştır. Şiirin nazım birimi, ölçü düzeni ve kafiye yapısı gibi unsurlar üzerine yapılacak yorumlar, bu eksik tamamlandığında daha bütünlüklü bir estetik değerlendirme sunacaktır.

Hedef Okur Kitlesi ve Etki Alanı

“Sandıklı Pazarında”, daha çok modern şiirle duygusal bağ kurabilen, kısa ama yoğun anlatımlardan hoşlanan, çağrışım gücü yüksek dizeleri seven okurlara hitap eder. Özellikle bireysel belleği, içe dönüşü ve zaman kavramını şiirle anlamlandırmayı seven okurlar için oldukça etkileyici bir örnektir.

Bu şiir, edebiyatla ilgilenen genç kuşaklara da, yaşanmışlıklarını taşıyan orta yaş ve üzeri okurlara da dokunabilecek güçtedir. Çünkü herkesin belleğinde bir bakışın, bir karşılaşmanın, bir anlık temasın iz bıraktığı bir an mutlaka vardır. Özdemir İnce’nin yaptığı şey, bu anı şiirsel bir forma dönüştürerek evrenselleştirmektir.

Sonuç: Zamana Karşı Bir Şiirsel Tanıklık

“Sandıklı Pazarında”, Özdemir İnce’nin şiir dünyasında özel bir yer tutar. Geçmişin bir anını, hem bireysel hem evrensel düzlemde işleyen bu şiir, şairin poetikasını, duygusal yoğunluğunu ve çağdaş şiir anlayışını başarıyla yansıtır. Kısalık ile derinliği buluşturan bu yapıt, okuyucusunu sadece geçmiş bir âna değil, aynı zamanda zaman, bellek ve duyguların iç içe geçtiği bir şiirsel yolculuğa çıkarır.

Özellikle günümüz okuru için, hız ve yüzeysellik çağında bir bakışın, bir hatıranın şiirsel değere nasıl dönüştürülebileceğini hatırlatması bakımından, “Sandıklı Pazarında” şiiri dikkatle okunması gereken bir metindir.